«از قیام امام حسین (ع) عبرت بگیریم.»

باسمه‌تعالی

«از قیام امام حسین (ع) عبرت بگیریم.»

محمد بارونی

هرسال که محرم آغازمی شود، در ذهن‌ها و خاطره‌ها، یاد و نام شهیدان کربلا به‌خصوص سیدالشهدا حضرت امام حسین (ع) خطور می‌کند. با آغاز این ماه همه مردم از کوچک و بزرگ، زن و مرد، مسلمان و گاهی غیرمسلمان خود را برای برپایی مراسم سیدالشهدا آماده می‌کنند. لباس‌های سیاه می‌پوشند، مساجد و معابر را سیاه‌پوش می‌نمایند و مراسم روضه و عزا راه‌اندازی می‌کنند و برای برپایی این یادمان هر کاری که از دستشان برآید مضایقه‌ای ندارند. چرا؟ مگر امام حسین (ع) چه‌کار کرد که یادش و نامش  بعد از  ۱۳83 سال هنوز زنده و جاویدان است؟ هدف از قیام و انقلابش چه بود که حاضر شد خون پاک و مطهر خود و یارانش را فدای راهش و هدفش نماید؟

 یکی از اهداف قیام امام حسین (ع) احیای دین و اصلاح امت جدش (ص) بود.

امام حسین (ع) در فرازی از وصیت خود به برادرش محمد حنفیه می‌فرماید: «و اِنَّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الإصلاحِ فِی امّه جدّی» من فقط برای اصلاح در امت جدم، خروج می‌کنم.

واژه «اِصلاح» در برابر «اِفساد» است. امام حسین (ع) می‌بیند در جامعه‌ای که به نام اسلام اداره می‌شود و توسط حاکمی که خود را خلیفه رسول‌الله (ص) می‌داند، فساد همه‌جا را فراگرفته است، پس نمی‌تواند آرام باشد و ساکت بنشیند و تن به ذلت و زبونی بدهد.

امام حسین (ع) در این باره می‌فرمایند: چون یزید با عنوان حاکم حکومت اسلامی پیمان خدا را شکسته است (ناکِثاً لِعَهْدِ اللهِ) و با دستورات پیامبر خدا (ص) مخالفت می‌کند (مُخالِفاً لِسُنَّةِ رَسُولِ اللهِ) و به آنچه که پیامبر امر کرده عمل نمی‌کند (یَعْمَلُ فِی عِبادِاللهِ بِالاِثْمِ وَ الْعُدْوانِ) و از شیطان اطاعت می‌کند (قَدْ لَزِمُوا طاعَةَ الشَّیْطانِ) و فساد و منکرات را ظاهر و نمایان کرده است (وَ اَظْهَرُوا الْفَسادَ) و حدود الهی را تعطیل نموده است (وَ عَطَّلُوا الْحُدُودَ) و حرام خدا را حلال و حلال خدا را حرام کرده است (وَ أَحَلُّوا حَرامَ اللّهِ، وَ حَرَّمُوا حَلالَ اللّهِ و ….) باید با او مبارزه کنم و من سزاوارترین کسی هستم که باید این ها را تغییر دهم. (وَ أَنَا أَحَقُّ مَنْ غَیَّرَ. … ).

از اهداف دیگر قیام امام حسین (ع) اجرای فریضه امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر است.

حضرت در ادامه وصیت خود می‌فرماید: «أُرِیدُ أَن آمُرَ بِالمَعرُوفِ وَ أَنهی عَنِ المُنکَرِ» من برای امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر قیام کرده‌ام.

آری شرایط حاکم بر جامعه آن روز به‌گونه‌ای بود که احکام قطعی اسلام ترک می‌شد، حدود الهی تعطیل شده بود، احکام اسلام یکی پس از دیگری مورد تردید و انکار قرار می‌گرفت، ریختن خون مسلمان خیلی عادی بود، اگر کسی با شیوه حکومت‌داری مخالفت می‌کرد او را می‌کشتند و فردی به نام یزید که در شراب‌خواری، سگ‌بازی و میمون‌بازی معروف بود، به‌عنوان جانشین پیامبر خدا (ص) بر مردم حکومت می‌کرد و اطاعت از دستوراتش مثل دستورات پیامبر (ص) برای همه واجب بود. این جا بود که امام حسین (ع) قیام کرد و آن‌چنان لرزه‌ای در جامعة اسلامی  به وجود آورد  که تا قیام قیامت اثر خود را گذاشت.

روز عاشورا نیز لشکر عمر سعد ملعون، پس از به شهادت رساندن امام و یاران وفادارش، بدن‌های مبارک آنان را زیر سم اسبان پایمال کردند و اجسادشان را بر زمین رها نمودند،  به این امید که دیگر نامی از حسین (ع) و یاران او باقی نماند.

اما پیام‌رسان عاشورا، حضرت امام سجاد (ع) و حضرت زینب (س) در کوفه و شام، قیام و انقلاب خونین امام را تکمیل کردند و بدین‌گونه شد که تا زمین در چرخش است، یاد و نام آنان زنده و جاوید خواهد ماند.

امروز نیز ملت ما باید قدردان خون شهدا، آزادگان، جانبازان و ایثارگرانی باشند که با شجاعت و فداکاری‌های خود، راه امام حسین (ع) را پیمودند و برای حفظ ارزش‌های اسلامی و انجام فریضه امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر، جان عزیز خود را در طبق اخلاص گذاشتند و بر همه ماست تا پیام‌ها و توصیه‌های آنان که همان حفظ ارزش‌های انقلاب اسلامی است درک کرده و به نسل امروز منتقل نموده و از راه و هدف مقدس آنان پاسداری نماییم، تا در آن دنیا شرمنده آنان نباشیم. ان شاالله.

صلواتــ